Lang voorbehouden aan militaire uniformen, heeft de camouflageprint de decennia overstegen — van subculturen tot modepodia. Gekaapt door pacifisten, verheven tot streetwear-statement, blijft het motief zich heruitvinden. In 2025 herademd door labels als BAPE en Louis Vuitton, staat camouflage symbool voor een tegenstrijdige esthetiek: ooit bedoeld om onzichtbaar te zijn, nu onmogelijk te negeren.
De gelaagde geschiedenis van een beladen motief
De camouflage zoals we die vandaag kennen, vindt haar oorsprong in de Eerste Wereldoorlog. Het was de Franse schilder Louis Guingot die de eerste prototypes voor het Franse leger ontwierp. Zijn missie? Soldaten laten opgaan in hun omgeving. Een revolutionaire breuk met het verleden, waarin uniformen net ontworpen waren om op te vallen — en zo vriend van vijand te onderscheiden op het slagveld.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de print gemeengoed, met kleuren aangepast aan terrein en seizoen. Lichte tinten in de sneeuw, aardetinten in het bos. Wat begon als pure functionele kleding, werd al snel een visuele metafoor — hét symbool van het leger. In de jaren 60, tijdens de oorlog in Vietnam, verschoof de betekenis. Camouflage werd het uniform van de vrede, gedragen door pacifistische activisten. Die semantische omkering luidde een culturele verschuiving in die steeds verder zou uitdeinen.
In de jaren 90 en 2000 ontploft camouflage in de popcultuur. Op de catwalk — denk aan Christian Dior door John Galliano (lente-zomer 2001) — maar ook in muziekvideo’s, van I’m a Survivor van Destiny’s Child tot de Y2K-esthetiek van Paris Hilton, die het graag combineerde met Barbie-roze.
BAPE’s camo: een iconische remix
Geen gesprek over camouflage zonder A BATHING APE®, het Japanse label opgericht door Nigo in 1993 — vandaag creatief directeur bij Kenzo en pionier binnen het streetwear-universum. In 1996 introduceert BAPE zijn allereerste camouflageprint. Een visueel statement dat al snel uitgroeit tot een van de krachtigste grafische signaturen van het merk.
Met zijn haast psychedelische look is de BAPE-camo een heruitvinding van het genre: grafisch eerder dan militair. Het vertegenwoordigt een hybride visie, op het kruispunt van Japanse popcultuur, Amerikaanse hiphop en het digitale Y2K-verlangen.
Voor herfst-winter 2025 blijft BAPE zijn visuele taal verfijnen met de collectie Connect with People. In een wereld getekend door conflict gebruikt het merk kleding als drager van verbinding. De collectie haalt inspiratie uit de jaren 2000 en mixt levendige kleuren met invloeden uit snowboard, hockey, American football en graffiti.
Het blijft een fascinerende paradox: een collectie bouwen rond menselijke connectie, met een motief dat oorspronkelijk bedoeld was om te verbergen, beschermen, isoleren. Maar net dat spanningsveld is wat camouflage zo rijk maakt — een print vol tegenstellingen, verhalen en eindeloze herinterpretaties.
Onder de opvallendste stukken: militaire jassen met 3D-lasergesneden BAPE STA™-motieven, technische cargo’s, en de grote terugkeer van de legendarische Shark Full Zip Hoodie in een Tree Edge Camo-versie met aardetinten. Ook nieuw: het Cloud Camo-motief, in indigo-geverfde denim met verfijnde Sashiko-borduursels — een Japanse ambachtelijke techniek.
Camouflage anno 2025: een misleidende neutraliteit
Ver voorbij zijn militaire of streetwear-roots, duikt camouflage nu overal op. Op de herfst-winter 2025-runways van Louis Vuitton en Blue Marble wordt het motief bevrijd van zijn klassieke oorlogsconnotaties. Op sociale media is camo de favoriet van it girls: subtiel verwerkt in een Diane V.-tas bij zangeres Mélissa Bon, op een T-shirt bij Paloma Elsesser, of als cargo short bij styliste Sierra Rena.
Die comeback past binnen een bredere revival van militaire surplusmode: M65-jassen, legerbroeken, petten — met camouflage als de visuele leider.
Alomtegenwoordig en soms haast onopgemerkt, maakt camouflage vandaag integraal deel uit van de visuele taal van de mode. Meer dan ooit is het een middel tot expressie — en misschien zelfs een politiek statement.
Artikel door Julie Boone.
