Bijgenaamd de Maestro, is Giorgio Armani op 91-jarige leeftijd heengegaan en laat hij een miljardenimperium achter. In alle discretie begraven in zijn geboortestad, terwijl de wereldwijde huldebetuigingen blijven toestromen. Een terugblik op een carrière die de codes van het kostuum en de Italiaanse glamour radicaal heeft heruitgevonden.
Een onwrikbare visie op kleding
Tot zijn laatste dagen bleef Giorgio Armani de absolute kapitein van zijn schip. Op 91-jarige leeftijd leidde hij zijn huis nog steeds met vaste hand. Hij belichaamde het idee van de totale ontwerper : degene die elke lijn, elke stof, elke silhouet beheerst. Zijn benadering van het kostuum, dat hij al in de jaren tachtig begon te deconstrueren, behoort tot zijn grootste bijdragen aan de moderne modegeschiedenis. Waar de mannelijke garderobe decennialang werd gekenmerkt door rigide structuren, wist Armani een vloeiende elegantie op te leggen. Het was deze visie van power dressing — autoriteit en verfijning — die zijn triomf bezegelde, precies op het moment dat de gendergrenzen in de mode begonnen te verschuiven.
Wie zijn meest markante defilés herbekijkt, merkt dat er achter de seizoensgebonden variaties een constante visie schuilt. Voor lente/zomer 1996 verdween de strengheid volledig ten gunste van pure vloeibaarheid : de stoffen gleden als water over de huid. In 1999 verstoorde hij de referentiepunten met een speelse en bevreemdende mise-en-scène : modellen liepen in duo’s, als spiegelbeelden van elkaar — een opstelling die hij twee jaar later opnieuw zou hernemen. En in 2008 verplaatste zijn verbeelding zich naar andere horizonten, met bohemien en piratenaccenten : de klassieke pantalon transformeerde in luchtige harembroeken, het kleurenpalet werd teruggebracht tot de essentie — blauw, zand, wit, zwart — en de accessoires stapelden zich op zonder te verzwaren, wat resulteerde in bevrijde silhouetten.
Cinema, het andere podium
Armani was niet enkel een meester van de catwalk, maar ook een architect van stijl op het witte doek. In 1980, toen zijn huis amper vijf jaar bestond, ontwierp hij de volledige garderobe van Richard Gere in American Gigolo. Het kostuum — vloeiend maar onberispelijk gesneden — transformeerde de acteur tot sekssymbool en katapulteerde Armani tot cultontwerper wereldwijd. De kracht van het Armani-kostuum zat dus niet alleen in de snit, maar vooral in zijn vermogen om de gevestigde orde te ontwrichten en een moderne mannelijkheid te creëren.
De band met Hollywood is nooit verbroken. Reeds in 1978 verscheen Diane Keaton op het podium om haar Oscar in ontvangst te nemen, gekleed in een blazer en geplooide rok van Armani — een statement dat de traditionele codes van vrouwelijkheid op de rode loper tartte. In 1981 poseerde Grace Jones op de cover van haar album Nightclubbing in een jas met overdreven schouders van het Italiaanse huis. In 1990 verscheen Julia Roberts op de Golden Globes in een grijs pak : een iconische silhouet die nog steeds een nieuwe generatie actrices inspireert. Weg van de klassieke avondjurken, belichaamde deze look de esthetiek van het louche suiting : een subtiel samenspel van nonchalance en raffinement.
Zelfs recente films dragen nog steeds de schaduw van zijn stijl. Voor The Wolf of Wall Street dook kostuumontwerpster Sandy Powell in de Armani-archieven van de jaren negentig, met toestemming van de Maestro zelf. Slechts twee pakken verschenen uiteindelijk op Leonardo DiCaprio in beeld, maar de geest van Armani was voelbaar in elke scène. In 2024, in Cannes, herinterpreteerde Hunter Schafer het Assepoester-mythe in een reflecterend bustier uit de Armani Privé lente/zomer 2025 collectie. Vijftien jaar na de oprichting blijft Armani Privé onverminderd in dialoog met zijn tijd.
Een levend erfgoed
Sinds de aankondiging van zijn overlijden, op 4 september, lijkt de modewereld in een staat van rouw. Op tweedehandsplatforms heerst echter een ander sentiment : de zoekopdrachten naar vintage Armani-stukken zijn geëxplodeerd, zowel in Europa als in de Verenigde Staten. Alsof iedereen een stukje van de meester wil toe-eigenen.
Nog maar enkele maanden geleden vierde het huis Giorgio Armani zijn 50-jarig bestaan. Een jubileum dat, terugblikkend, de allure van een testament draagt. Weinigen zijn erin geslaagd om een oeuvre met zo’n coherentie uit te bouwen. Zijn esthetiek heeft zich nooit laten verleiden door glitter of vluchtige trends. Vandaag blijft zijn naam synoniem met elegantie. Als de Maestro is heengegaan, dan blijft zijn werk, onmiskenbaar, voortbestaan.
Artikel door Julie Boone
