Jonathan Anderson: de opmars van een discrete visionair

jun 5, 2025 | Merken, Mode

Hij werd zojuist benoemd tot creatief directeur van het huis Dior, en de hele industrie juicht mee. Elf jaar lang stond hij aan het roer van Loewe en richtte hij JW Anderson op — twee labels waarmee de Noord-Ierse ontwerper zijn eigen universum uitbouwde: een hybride signatuur waarin vakmanschap, popcultuur en experiment perfect versmelten. Een portret van de man die nooit de trends volgt, maar ze altijd voor is — en met elke collectie opnieuw de grenzen tussen vrouwelijkheid en mannelijkheid hertekent.

Elf jaar bij Loewe 

Bij Loewe bewees Jonathan Anderson dat humor en vakmanschap naadloos samengaan. Sinds 2013 transformeerde hij het discrete Spaanse label, dat nauwelijks zichtbaar was tijdens de Parijse modeweken, tot een onmiskenbaar fenomeen. Van trompe-l’oeil-looks en sculpturale jurken in de vorm van anthuriums tot Minnie-schoenen, Puzzle- en Flamenco-tassen: Anderson schiep een universum dat zowel conceptueel als speels én resoluut couture is — een zeldzaam evenwicht in de modewereld.

Achter de speelse knipogen en onverwachte accessoires schuilt een bijna obsessieve devotie. Anderson is allesbehalve een maker van virale plaatjes: hij heroriënteerde Loewe naar de essentie van Spaans vakmanschap en werkt nauw samen met de ateliers om technisch feilloze creaties te realiseren. Vandaag is Loewe niet alleen een van de meest succesvolle labels binnen LVMH, het blijft ook een toonaangevend ijkpunt in cutting-edge mode — het ultieme bewijs dat innovatie en begeerlijkheid perfect samengaan.

Toen hij op 29-jarige leeftijd werd aangesteld als creatief directeur bij Loewe, had Anderson al indruk gemaakt met zijn eigen label JW Anderson, dat hij op 24-jarige leeftijd oprichtte. Het trok meteen de aandacht van LVMH, dat instapte als aandeelhouder. Sindsdien beweegt hij moeiteloos tussen beide merken en rijgt hij samenwerkingen aaneen — onder meer met Uniqlo. Zo weet hij zowel avant-gardisten als het grote publiek te overtuigen.

Zijn invloed reikt bovendien verder dan alleen mode: hij ontwierp de kostuums voor Daniel Craig in Queer, voor Zendaya in Challengers, én de iconische look van Rihanna tijdens de Super Bowl 2023 — een perfecte samensmelting van popcultuur en couture.

Een nieuw hoofdstuk bij Dior

In mei 2025 begint een nieuw tijdperk: Jonathan Anderson wordt benoemd tot creatief directeur van Dior, eerst voor de herencollectie, daarna voor de vrouwencollectie. Een rol met 360°-insteek, tot nu toe enkel vervuld door Christian Dior zelf. Deze dubbele aanstelling, zowel symbolisch als strategisch, betekent een keerpunt in de geschiedenis van het huis én van LVMH.

Hij volgt Kim Jones op bij de mannen en Maria Grazia Chiuri bij de vrouwen. Chiuri, de eerste vrouw op deze positie bij Dior, laat een erfenis achter die tegelijk geprezen en bekritiseerd werd — ergens tussen uitgesproken feminisme en bestsellerstukken. Haar vertrek markeert een bredere verschuiving: een nieuwe golf van mannelijke ontwerpers in de veertig neemt de touwtjes in handen bij de grootste modehuizen. Van Anderson tot Mathieu Blazy (recent aangekondigd bij Chanel na zijn jaren bij Bottega Veneta), en Demna, die Balenciaga verruilde voor Gucci.

De eerste show van Jonathan Anderson voor Dior Homme staat gepland op 27 juni in Parijs — een afspraak die nu al geldt als een van de meest besproken events van het modejaar.

Het nalatenschap van een buitenbeentje

Jonathan Anderson laat bij Loewe een onschatbaar erfgoed na. Hij wist een modecultuur doordrenkt van kunst en literatuur te verweven met populaire referenties. Zijn tassen in de vorm van aspergebundels zijn geen gimmick, maar een statement: het alledaagse verheven tot symbool. Een mode die naar de straat, de keukentafel en de kindertijd kijkt — om het vervolgens te herinterpreteren.

Zo herdefinieert Anderson wat een ontwerper vandaag kan zijn: kunstenaar én ambachtsman, verhalenverteller én ondernemer, stylist én regisseur. Hij beperkt zich niet tot prachtige silhouetten; hij bouwt complete werelden. Universa waarin humor en precisie in elkaar vloeien, waarin vervreemding een verleidingskracht ontplooit, en waarin luxe zich telkens opnieuw uitvindt.

Artikel van Julie Boone