Terwijl de schijnwerpers nog steeds hoofdzakelijk op mannelijke iconen binnen de grote modehuizen gericht zijn, tekent zich een andere, ondergrondse scène af — gedragen door vrouwen. Een golf jonge internationale ontwerpsters dringt zich met kracht op en doorbreekt de conventies van de hedendaagse garderobe. Tussen experiment, intieme verhalende beelden en het verwerpen van genderstereotypen, herdefinieert deze generatie de grenzen van kleding.
De vaststelling is onontkoombaar: ondanks het hoge woord over inclusiviteit en diversiteit bekleden zeer weinig vrouwen vandaag de dag artistieke directiefuncties in de grote luxemerken. En wanneer ze er toch komen, komt dit vaak via een hobbelig parcours. Voor velen lijkt nog steeds de enige weg om te bestaan erin te liggen een eigen label op te richten. Dat is wat deze ontwerpsters, afkomstig uit alle windstreken, hebben besloten te doen.
Het droomkantoor van Jenny Fax
De Taiwanese ontwerpster Jenny Fax, opgeleid aan La Cambre in Brussel, toonde haar lente-zomer 2026-collectie buiten het officiële programma van de Parijse Fashion Week. Haar hyperkleurige universum — tegelijk zacht en ontregelend, waar Amerikaanse invloeden en Taiwanese cultuur samensmelten — stond centraal.
Dit seizoen richt ze zich op momenten van mentale afdwalingen op het werk, die uitgestelde, zwevende ogenblikken waarin de geest ontsnapt ondanks het strakke kader van het kantoor. Het resultaat? Zwevende silhouetten, gehuld in een lichte nevel, alsof ze uit een droom zijn opgestaan. Elementen uit de professionele garderobe — blazers, blouses, overhemden — worden herinterpreteerd via lagen van panty’s, sokken, lingerie, in een esthetiek die haast kinderlijk aandoet.
Een opvallende samenwerking met het label D’Heygère, opgericht door de Belgische ontwerpster Stéphanie D’Heygère, versterkt deze speelse en subversieve visie op een al te genormaliseerde dagelijkse routine.
Paula Canovas del Vas: intimiteit in de spotlights
Gevestigd in Londen en afgestudeerd aan Central Saint Martins, onderzoekt de Spaanse ontwerpster Paula Canovas del Vas de hedendaagse paradoxen — met name tussen het intieme en sociale media. Haar SS26-collectie, getiteld Private Matters, werd getoond op een openbaar plein in een vrachtwagen omgebouwd tot badkamer. De performance stelt vragen: hoe zijn ooit privéhandelingen — zich voorbereiden, aankleden, opmaken — geworden tot publieke rituelen, gevormd door het oog van de ander en vooral door sociale media?
De kleding balanceert tussen camouflage en naaktheid. Trouw aan haar popuniversum verweeft Paula strepen, bloemen, onverwachte volumes en felle kleuren. Ze onthult ook een nieuwe samenwerking met Converse, partner sinds enkele seizoenen, waarbij zowel de lage als de zeer hoge Converse worden getransformeerd met bloemdetails. Achter het frivole schuilen reflecties — de collectie fungeert als een vervormende spiegel van ons dagelijks bestaan.
Florentina Leitner: odes aan de rebelse jeugd
De Oostenrijkse ontwerpster Florentina Leitner, eveneens aan Central Saint Martins opgeleid, brengt met My Heart Will Go On een hommage aan adolescentie. De heldin van het seizoen? De skateboardster, archetype van de jaren 2000-“cool girl”, tegelijk vrij en ongrijpbaar.
De show, opgezet in een ondergrondse parking waar motorgeluiden galmen, doet denken aan een nachtelijke rit met vrienden. Y2K-referenties zijn overvloedig: tijdelijke tatoeages, mutsen laag op het hoofd, eigenzinnige plukken haar, lage rokken, asymmetrische tops … Maar achter de popesthetiek zit echte tederheid. De collectie werkt als een madeleine van Proust, wakker een onbezorgde en rebelse jeugd op. Bij Leitner groeit de tiener van de jaren 2000 nooit echt op …
Het elegante chaos van Façon Jacmin
Achter het Belgische label Façon Jacmin staan twee tweelingzussen: Alexandra (ook opgeleid aan La Cambre, zoals Jenny Fax) en Ségolène Jacmin. Samen creëren ze een upcycled garderobe met feilloos vakmanschap, nooit concessies makend aan verbeelding. Hun SS26-collectie The Morning After is daar het perfecte voorbeeld van.
Het decor is gezet: de ochtend na een feest, met confetti op de vloer, achteloos achtergelaten hakken, opgeblazen ballonnen. In dit georganiseerde chaos vertolken modellen absurde maar ontroerende personages: de ene verandert in een levend buffet, een ander loopt op een loopband in stilettos, een derde kleedt zich (of ontkleedt zich) terwijl ze danst.
Door deze scènes bevraagt Façon Jacmin het paradox van hun eigen garderobe: hoe verzoen je structuur en chaos, precisie en wanorde, recycling en luxe? Het antwoord ligt in de minutieuze details, de nauwgezette snitten.
Tegenover een industrie die nog steeds vergrendeld is door patriarchale en commerciële logica’s, vormen deze ontwerpsters een tegenmacht. Zij volgen de regels niet — ze herschrijven ze. Op hun manier. En vooral: in het vrouwelijk.
Artikel door Julie Boone.
