Elk huis kent zijn mythische creaties. Van academisch geplooide rokken tot nylon tassen, van spitse pumps tot overdadig bedrukte hemden: een terugblik op de ‘Prada-iconen’ en hun vermogen om generaties te overstijgen.
Vijf emblematische stukken kiezen uit decennia van radicale creaties is geen eenvoudige opgave. De Prada-garderobe wemelt van de cultsilhouetten, accessoires die al lang vóór het tijdperk van sociale media viraal gingen, en textiele manifesten die elk seizoen een nieuwe visie op vrouwelijkheid verbeelden. Hier zijn vijf Prada-iconen — uit velen — die niet alleen kleden, maar ons uitnodigen onze manier van bestaan in de wereld opnieuw te bedenken.
De vlamhakken — gecontroleerd vuur
Gelanceerd tijdens de lente-zomer 2012 show behoren de vlamhakken tot de meest gewaagde statements van Miuccia Prada. Half pump, half designobject, ontvouwen deze schoenen vurige vlammen aan de achterkant van de hakken – een duidelijke knipoog naar de Amerikaanse auto’s uit de jaren ’50, vooral de Cadillac, en de tuningcultuur.
In 2018 opnieuw uitgebracht in neonkleuren kregen ze een nog uitgesprokener popuitstraling, zonder hun provocatieve geest te verliezen. Of ze nu op plateau of naaldhak verschijnen, deze schoenen vormen een paradoxaal eerbetoon aan de American Dream, gefilterd door de satirische blik van een Italiaanse ontwerpster die vrouwelijkheid altijd met ironie benadert.
De tas die een strike slaat
Een banaliteit bij uitstek omgetoverd tot it-bag: de bowlingtas maakte zijn entree in de lente-zomercollectie 2000. Geïnspireerd op de tassen die gebruikt werden om bowlingballen te vervoeren, groeide hij dankzij zijn afgeronde lijnen, retro-allure en functionele kant al snel uit tot een must-have accessoire.
In 2012 opnieuw geïntroduceerd en in 2025 weer in de spotlights gebracht, mede dankzij mannelijke iconen zoals Bad Bunny die hem in XXL-formaat naar het Met Gala droeg, is de bowlingtas inmiddels een cultobject. Ze wordt gretig gezocht op de tweedehandsmarkt, waar haar zeldzaamheid en gelimiteerde heruitgaven de begeerte enkel vergroten.
De Prada-haarband, een preppy kroon
Tijdens de lente-zomer 2019 show gaf Prada een nostalgisch accessoire een nieuw aura: de gepolsterde haarband. Uitgevoerd in fluweel, soms met parels bezet, werd het een centrale signatuur van de Prada-look – balancerend tussen Britse royalty en Upper East Side chic.
Achter de ogenschijnlijke eenvoud schuilt een sterk instrument van mise-en-scène. De haarband onthult het gezicht, verlengt de nek en verleent een zachte autoriteit – ergens tussen kroon en uniform. Een stuk dat zowel modefanaten als vorstelijke hoofden heeft verleid.
Een doordachte vrouwelijkheid
Een waar archiefstuk: de ringrok uit de lente 1999 collectie vangt perfect de geest van Prada. Een kokerrok, tegelijk braaf en uitdagend, versierd met metalen ringen – vol of hol – die spelen met transparantie, soms zelfs spiegels, als facetten van de Prada-vrouw.
In camel, midi-lengte en net over de knie, zet Miuccia Prada klassieke codes van Italiaanse vrouwelijkheid speels op hun kop. In combinatie met een lange trench-achtige jas geldt deze rok vandaag als een van de meest gezochte tweedehandsstukken.
Het sporty pak, icoon van functionele chic
In een van Miuccia Prada’s meest bejubelde collecties sprong één silhouet eruit: het sporty ensemble in blauwgrijs of geelgroen. Een kortmouwig topje met rits, een geplooide rok die de bewegingen van het lichaam volgt, en subtiele echo’s van traditionele Chinese kleding.
Het rode Prada-logo als fijn accent markeerde dit statement voor een vrouwelijkheid die zich losmaakt van de male gaze. Met zijn natuurlijke tinten – zand, beton, terracotta – belichaamde deze collectie een manifest: minder performance, meer reflectie. Het pak, nog steeds begeerd door modeverzamelaars, geldt als een toonbeeld van esthetische én politieke toewijding.
Door te spelen met codes zonder ze ooit slaafs te volgen, wist Miuccia Prada een bijna cerebrale dimensie rond het Italiaanse huis te creëren. En dat deze stukken de decennia trotseren zonder hun kracht te verliezen, komt wellicht omdat ze niet enkel willen behagen, maar uitdagen.
Artikel door Julie Boone.
