2025 was zonder twijfel een bijzonder onrustig jaar voor de mode. Kunstmatige intelligentie die zijn weg vindt naar creatieve processen, onverwachte samenwerkingen, controversiële campagnes en de terugkeer van iconische stukken bepaalden een jaar vol mediagenieke hoogtepunten. Terwijl de markt voor tweedehands mode blijft groeien, zorgde de komst van Shein naar BHV Marais voor felle discussies. Die controverse legde de spanningen bloot binnen een sector die balanceert tussen commerciële aantrekkingskracht, imago en ethiek. Mode overstijgt vandaag meer dan ooit het kledingstuk zelf. Ze schrijft zich tegelijk op de catwalks en op de schermen, gevormd door de logica van digitale platforms.
Luxehuizen en het tijdperk van permanente transities
In 2025 zette een beweging zich voort die al eerdere seizoenen zichtbaar was. Een bijna onafgebroken stoelendans aan de top van de grote modehuizen. Nauwelijks is een benoeming aangekondigd of de volgende dient zich al aan. Het resultaat is een sector in voortdurende herschrijving. Een sprekend symbool van die instabiliteit was het vertrek van Dario Vitale bij Versace na amper acht maanden als creatief directeur. Enkele dagen eerder sloot Olivier Rousteing zijn hoofdstuk bij Balmain af, waarmee een belangrijk tijdperk in de recente geschiedenis van het huis werd afgesloten.
Waar vertrekken breuken markeren, openen nieuwe aanstellingen het speelveld. De komst van Matthieu Blazy bij Chanel wekt hoge verwachtingen. Een belofte van vernieuwing die in dialoog treedt met het erfgoed van het huis en tegelijk stevig in het heden verankerd is. Bij Bottega Veneta geldt de aanstelling van Louise Trotter als een van de meest coherente overgangen van het jaar.
Daartegenover liet het vertrek van Jonathan Anderson bij Loewe een voelbare leegte achter. De dynamiek van het huis lijkt licht te vertragen, wat onder meer zichtbaar is in een daling van populariteit. Het contrast met Saint Laurent is opvallend. Onder de consequente visie van Anthony Vaccarello blijft het huis groeien en bevestigt het zijn status als een van de meest begeerde labels van dit moment.
Nieuwe fetisjes van 2025
Tegenover een mode die vaak wordt gedomineerd door verhaal en beeld, dringen sommige objecten zich op door hun functionaliteit én hun zichtbaarheid. Running en trail sneakers zijn definitief doorgedrongen tot het dagelijks leven. Ze beantwoorden aan een verlangen naar comfort, maar ook aan het vermogen van merken om technische referenties om te vormen tot culturele symbolen. Nike heroverde een centrale plaats in het medialandschap, mede dankzij gerichte samenwerkingen zoals die met Jacquemus, die de grenzen tussen performance, imago en gebruik opnieuw definiëren.
« It bag vandaag it bag altijd »
De Paddington tas van Chloé, opnieuw uitgebracht onder impuls van Chemena Kamali, belichaamt perfect de hernieuwde fascinatie voor iconen uit de jaren 2010. Volgens het Lyst rapport 2025 stegen de zoekopdrachten naar de tas met meer dan 570 procent na de herlancering, waardoor ze uitgroeide tot een van de meest begeerde accessoires van het jaar. Die zichtbaarheid weerspiegelt zowel een blijvende liefde voor klassiekers als hun herinterpretatie door een nieuwe generatie kopers en invloedrijke figuren. Tegelijkertijd kenden loafers, en in het bijzonder die van Saint Laurent en The Row, een spectaculaire stijging in interesse en groeiden ze uit tot nieuwe essentials.
Maar 2025 draaide niet alleen om klassiekers. De Labubu figuurtjes die massaal de feeds veroverden, werden echte generatie symbolen. Ze tonen een fascinatie voor speelse en bijna kinderlijke objecten en herinneren eraan dat mode zich niet langer uitsluitend meet in kleding, maar ook in talismans en kleine obsessies.
Een mode die zich losmaakt van de Europese hoofdsteden
Tot slot markeert 2025 een duidelijke opening naar scènes die lange tijd als perifere werden beschouwd. De groeiende belangstelling voor niet westerse merken, zoals Fancì Club, een Vietnamees label uit Ho Chi Minhstad, is daar een voorbeeld van. Ook de fashion weeks van Dubai en Shanghai winnen aan geloofwaardigheid en zichtbaarheid en positioneren zich steeds nadrukkelijker als platforms om in de gaten te houden.
Die decentraliserende beweging is ook in Frankrijk voelbaar met de eerste editie van de Slow Fashion Week in Marseille. Opgezet buiten de traditionele Parijse circuits, stelt dit initiatief een andere benadering van creatie voor. Lokaler, meer geëngageerd en tegelijk speelser. Niet alleen modeshows staan op het programma, maar ook talks en ateliers verrijken deze week die zich bewust buiten de lijntjes kleurt.
Alles bij elkaar was 2025 geen jaar van een spectaculaire revolutie, maar van een diepgaande bijstelling. Een mode die op sommige plekken vertraagt, elders wankelt, maar vooral zoekt naar wat vandaag betekenisvol is. Creators die scherp worden geobserveerd, producten die ontworpen zijn om te blijven en een blik die zich eindelijk verruimt voorbij de oude modehoofdsteden. Een overgang, zeker, maar wellicht een bewustere dan ooit tevoren.
Artikel door Julie Boone.
